Marzy mi się kąpiel w wannie pełnej snu. Cynamonowego snu. Albo migdałowego. Ciepła, wonna, zaczarowana. Piany tyle ile potrzeba. Nie za dużo, nie za mało. W sam raz. Zamykam oczy i odpływam. Spod przymkniętych powiek widzę lustro i nasycone barwy. Cienie. Zanurzam się w wannie stojącej pośrodku. Otacza mnie półmrok i tylko świece rzucają blask na mokrą skórę. Ile? Nie wiem. Może cztery, a może siedem. Każda to połówka pomarańczy subtelnie ponakłuwana goździkami. Lubię je robić a potem czuć ciepło bijące wokół. Wystarczy objąć je dłońmi a już aromat wypełnia mnie po brzegi. Wanna kusi ciepłem. Głaszcze mnie od koniuszków palców stóp, przez te zagłębienia pod kolanami, linię ud i talii, kaskadą spływa po plecach, muska wąskie szczeliny obojczyków, szyję i kark. Nurkuję spod wody obserwując jak włosy tańczą na powierzchni. Wolno, swobodnie, leniwie. I nigdzie się nie spiesząc idę w ten sen. Jest tylko mój. Przecież świat już drzemie. Czeka na mnie tylko ręcznik. Jeszcze nie wie, że nie zwykłam wycierać się po kąpieli. Noc już pachnie. Dobranoc