Milion lat przed naszą erą byłam jakoś dramatycznie zakochana w Strasznym Dupku. Straszny Dupek rzucił mnie zaraz po wspólnych wakacjach nad morzem, przez telefon, bo jednak chyba poczuł się słabo na myśl, że mógłby dostać w ryj na żywo. Jako powód podał coś w stylu „potrzebuję czasu” czy inną podobnie wiarygodną bździnę. Czasu potrzebował niedużo, bo już następnego dnia zjawił się pod uczelnią z kwiatami… dla mojej koleżanki. Mnie zostawił na portierni kliszę że zdjęciami z wakacji, z której starannie powycinał niektóre klatki. Z pewnością ucieszył się z niej pobliski śmietnik.

Upokorzenie i narastającą w gardle gulę wiozłam do domu przez półtorej godziny, bo był korek jak cholera. Po wejściu do domu zalałam się łzami, padłam na łóżko i klasycznie rozwyłam lacrimosę w poduszkę. Dramat i rozpacz w kratkę.

Pamiętam, że przyszedł do mnie Tato (a proszę mi wierzyć, że Tato do beczących podlotków nie biegał ochoczo i raczej usiłował stawiać do pionu niż pocieszać). Przyszedł. Siadł na łóżku z rolką ręczników papierowych i spokojnie czekał aż mu wszystko opowiem. Chyba pierwszy raz w życiu. Zasmarkałam mu rękaw tiszerta, zapuchłam elegancko i zużywszy ręczniki, poszłam spać.

Obudził mnie bardzo stanowczy głos Taty, który z przedpokoju przez telefon mówił Strasznemu Dupkowi co mu zrobi jak ten jeszcze raz pokaże się na naszej uczelni. W tym głosie była stal i wysokie prawdopodobieństwo spełnienia obietnic.

Ojciec nie znosił nigdzie dzwonić. Do tej pory nie przepada za tą formą kontaktu a jeśli ma wykonać telefon, zbiera się do tego przez kwadrans. Wtedy jednak wynurał z mojego notesu numer i załatwił sprawę.

Straszny Dupek już nigdy nie pokazał się na Szczęśliwickiej.

Dziś Dzień Ojca.
Dziękuję Tato.

Wszystkim ojcom, tatom, tatkom i tatusiom – grubym, chudym, przystojnym mniej lub bardziej – wszystkiego dobrego. Bądźcie dla swoich dzieci superbohaterami przez całe życie.

Pogoda na dziś:
Płyń do pracy kajakiem.
Uważaj na innych użytkowników.
Ci w pontonach zwykle bardzo się spieszą.

Jan jest rasowym mężczyzną.
Nawet komplementy prawi wysublimowane i jedyne w swoim rodzaju.

– Mamusiu! Jesteś taka śliczna!

Igo ma na koniec roku od góry do dołu piątki, czwórkę z matematyki i tróję z języka polskiego.

Z ocen wynikają wyższe oceny z tych przedmiotów ale jak się okazuje swoje zdanie na lekcjach może mieć tylko nauczyciel. Oraz „notorycznie dyskutuje i patrzy z dziwną miną” albo „nie wykonuje poleceń i zadania robi w innej kolejności”.

Dramat.

Zadania jak wiadomo wolno robić wyłącznie od pierwszego do ostatniego. A mina powinna być wybrana z katalogu wyrazów twarzy dopuszczonych przez nauczyciela. Dziwna jest dyskwalifikująca.

Pyskuje po mamuni, tu nie mam wątpliwości i bronić go nie będę bo wiem jak jest, ale reszta to jakiś kiepski dowcip prowadzącego.

Idę zjeść deser na śniadanie.

Dzieci dostały prezenty od Dziadków.
Jan spojrzał na siostrę, Lena na brata.
Już po chwili Jan szalał z kompletem zabawek do piaskownicy w kolorze różowym w kwiatuszki a Lena mknęła przez przedpokój z czarnym lamborghini w uroczej dziewczęcej rączce.

Cała mamunia.

#genderwdomuizagrodzie

Najlepsza Żona w prezencie wręcza Księciu Małżonkowi pilota i szepcze do ucha dwie liczby, pod którymi kryje się futbolowy raj, gdyż albowiem na czas piłkarskich uniesień wykupiła mu stosowny pakiet.

Najlepsza i Najsprytniejsza Żona sadza rodzinę na kanapie przed meczykiem, wręcza popcorn i jabłka a sama udaje się do pustego pokoju dzieci, zajmuje najwygodniejsze łóżko najstarszego syna i w trzy sekundy później śpi jak suseł.

 

– Kochanie czy w tym meczu gra ktoś, kogo znam? Oprócz tego od Mariny.
– Mąż Lewandowskiej.

Małgośka

W byciu dzieckiem najfajniejsze jest to, że jest jeszcze tyle do odkrycia i każdy dzień jest wyjątkowy.
W byciu dorosłym najfajniejsze jest to, że nadal możemy być trochę dzieckiem i nikt nam nie zabroni zjeść na śniadanie lody.
Nieustających zachwytów wszystkim dzieciom małym i dużym 🙂