Leniwe niedziele są najlepsze.

Zamiast wymyślać obiadowe cuda-wianki, które jedno dziecko tylko obwącha, drugie stwierdzi, że miało ochotę na coś innego, czego akurat nie ma, a trzecie łaskawie skubnie kilka kęsów i poprosi o parówkę albo chleb z masłem, zrobiłam dziś spaghetti z duszonym w papryce kurakiem i mnóstwem sosu z pysznych pomidorów, z tamtym serem, czosnkiem, oregano i bazylią. Obiad zniknął z talerzy w 6-15 minut a garnek z sosem został wylizany do czysta.

Podobne cuda robią najprostsze na świecie i niezastąpione w upały młode ziemniaki obficie posypane koperkiem z sadzonym jajkiem.

A na deser dużo czereśni.

Książę Małżonek pojechał do pracy. Mam nadzieję, że mimo burz będzie spokojnie.

Igo czyta z zapałem Mity greckie dla dzieci, Janek słucha z otwartą buzią i dopytuje o szczegóły garderoby bohaterów oraz dlaczego tam nie było samochodów.

Lena od wczoraj robi po trzy samodzielne kroki, bije sobie brawo, chichocze i pada na pupę. Po czym znów chichocze. Umęczona wielce tym wysiłkiem raczyła była zasnąć.

Matka dzieciom je lody orzechowe i ogląda Galimatias. Po raz 3548 śmieje się z tych samych dialogów. Jest jej dobrze i ani myśli prasować. Jutro też jest dzień. A pojutrze jeszcze bardziej.