Jechałam rano autobusem linii 517, którego kierowca bardzo pozytywnie odróżniał się od kolegów po fachu.

Poczekał na staruszkę, wyszedł z kanciapy i ogłosił, że nie pojedzie, dopóki dla młodej dziewczyny w ciąży nie znajdzie się miejsce siedzące, a do tego – na deser najlepsze – mówił „do zobaczenia” pasażerom wysiadającym przednimi drzwiami.

Po zakończonej podróży zadzwoniłam do ZTM, podałam godzinę oraz numer boczny i poprosiłam o odnotowanie pochwały i podziękowania za tak przyjemną podróż.

Pani z infolinii szczerze zdumiona wyznała, że to pierwsza pochwała odkąd tam pracuje (dwa lata) i że Pan Kierowca ma dzięki mnie szansę na premię.

Super!
Nagradzajmy i chwalmy takie zachowania, proszę.

Jeden telefon a od razu gdzieś komuś robi się milej i cieplej 🙂