Szczekanie budzi nas jednocześnie.
Jakie szczekanie? Przecież my nie mamy psa!

To kaszel Igora.

U Igora kaszel nie bywa zwyczajnym symptomem. Kaszel zwykle zwiastuje kłopoty.

Nowy pojechał z Nim do lekarza.

Przedtem przez 30 minut usiłowałam streścić historię chorób mojego Syna. I to co według mnie najważniejsze. I że gdy choruje wcale nie jest osowiały i apatyczny, bawi się normalnie i uśmiecha, a temperatura to groźna rzecz, bo z reguły nie towarzyszy. Po raz pierwszy to nie ja, Matka. Nie ja, która zawsze przecież musi wszystko sama bo wie najlepiej. I nikt nie wie tak jak Ona. Bo nie.

No a jak to będzie, kiedy to nie ja usłyszę co Mu jest. Kiedy nie ja będę się wpatrywać w grymas twarzy Człowieka Ze Stetoskopem i skubać rąbek mankietu w oczekiwaniu na wróżbę. I może czegoś nie przekaże mi Nowy. Nie zapamięta. Może przejedzie za oknem tramwaj i zagłuszy coś co mogło być ważne, a On nie dopyta. Albo nie tak.

Niby ziemia nie zacznie się nagle kręcić w drugą stronę, ale…
Niby wiem, że świetnie sobie poradzi, i to nie jest konkurs omnibusów a tylko zwykła wizyta u lekarza, ale…

Bo zawsze robiłam to ja.

I właśnie uzmysłowiłam sobie, że nie powiedziałam Nowemu, że do rozpięcia dzisiejszej lokatorskiej koszulki nie trzeba rozbierać Go do rosołu. Bo ona ma w kroku taki zatrzask. I to wystarczy.

A to przecież ważne…

Tak, Nowy pojechał z Nim do lekarza.
A ja sobie z tym nie radzę.

Siedzę w pracy i bezmyślnie stukam w rzędy umownych znaków. I zrobiłam sobie przerwę bo gdzieś to nie_radzenie muszę wylać. Bo w środku mam, że powinnam tam być i czemu właściwie mnie tam nie ma. Powinnam rzucić w diabły i być. A z zewnątrz mam, że przecież przez to wcale nie jestem zła. A tylko pojechał akurat ten kto mógł. I wcale nie znaczy, że to gorzej.

To nic takiego. Doskonale wiem.
I jestem pewna, że obydwaj poradzą sobie doskonale.
Ale powiedzcie to temu czemuś we mnie.

Nieustające mamowanie, tak?
Czasem naprawdę srał je pies.

________________________
Płuca i oskrzela czyste.
Wirusówka.
Leki i trzeba obserwować.
To ja już jestem spokojna.
Albo przynajmniej spokojniejsza.