Wczoraj nic nie napisałam ale bynajmniej nie z powodu opuszczającego mnie literackiego geniuszu lecz wyjątkowo z całkiem niezależnego ode mnie powodu. W miejscu gdzie pracuję podłożono bombę. Ktoś zadzwonił rano i poinformował ochronę, że na terenie budynku znajduje się materiał wybuchowy. Ewakuowali nas na zewnatrz i kazali czekac pod budynkiem co według mnie było koszmarnym przejawem bezdennej głupoty, ponieważ w razie ewentualnej eksplozji bylibyśmy w polu rażenia bardziej niż kurczę pieczone w piekarniku. Ale to Polska jest i logiczne myślenie wybitnie nie jest tu w modzie. Jako poczuwająca się do obrony inteligencji praktycznej jednostka wybitnie społeczna udałam się do szefa i poinformowałam go, że nie wiem jak On ale ja idę do pobliskiej knajpy, żeby w bezpiecznej odległości poczekać, paniki nie siać i na deszczu (co się rozpadał na złość chyba, że wszyscy wylegli przed budynek) nie moknąć jak kretyn oraz, że dam mu swój numer telefonu celem poinformowania mnie o jakiejkolwiek zmianie naszej podłej (bo na górze zostały nasze drygie śniadania) sytuacji. Szef popatrzył na mnie rozumnie, telefon zapisał i zezwolił na samowolne oddalenie się, Razem ze mną oddaliły się jeszcze dwie koleżanki i dwóch kolegów. Wybraliśmy się do Redakcji, gdzie sącząc drinki (jeszcze o 13 nie piłam) i chwaląc telefonicznego żartownisia (bo laba w pracy i to na życzenie szefa zdarza się chyba nieczęsto), integrowaliśmy się zaciekle. Była Tequilla i Sex on The Bitch, jednym słowem – milusio. O 15 z vatem zadzwonił mój telefon. Szef! A ja już głosik mam wesolutki! Skupiłam się w sobie i wydobyłam z siebie najbardziej poważne rzężenie na jakie było mnie stać. Na szczęście nie musieliśmy wracać zum arbeit tylko spokojnie udać się do domu, bo biuro nie będzie już dziś czynne. Przyjęliśmy tę nowinę z nieukrywaną radością bo mało komu się oczka nie świeciły i posiedzieliśmy jeszcze czas jakiś. Hulanka w godzinach pracy? Czemu nie. O 16.45 zebraliśmy się do wyjścia, żeby naturalnie wyglądało i udaliśmy się każde w swoim kierunku. No cóż, kolejny pracowity dzionek… Hik!