Nie lubię cmentarzy w święto zmarłych. Chyba tylko z fotograficzno-malarskiego punktu widzenia są takie wspaniałe. Nie lubię cmentarzy w święto zmarłych, choć cmentarze uwielbiam. Zawsze znajdowałam w nich tak czasem potrzebny spokój i zadumę. To było takie miejsce, gdzie można było przyjść, posiedzieć, poczytać książkę opartym plecami o kamień (tak jak za dawnych czasów kiedy kamień jeszcze kamieniem nie był), pogadać z przyjacielem… tak naprawdę to wygadać się… bez rad, mądrzenia się, przerywania i schodzenia na własne sprawy. Ludzie, którzy chcą się wygadać, wyżalić, zwierzyć powinni przychodzić chyba właśnie tam. Bo ciężko znaleźć kogoś kto nas wysłucha… tak zwyczajnie wysłucha… a potem pozwoli odejść. Umarli potrafią. Nie lubię cmentarzy w święto zmarłych. Może dlatego, że tłum w takim miejscu jakoś nie kojarzy mi się zbyt szczególnie. Może dlatego, że za gwarno, za kolorowo, za duszno mi tam wtedy. Może dlatego, że powagi już znaleźć w tych ludziach nie można i najzwyklejszego szacunku, którego sami dla siebie wymagają. Może dlatego, że kostki brukowe i marmury coraz bardziej błyszczące i nawet tam widać podział na społeczne klasy. Może dlatego, że akurat to miejsce z tym co na pokaz zupełnie ale to zupełnie nie współgra i razi jak upał w zapalenie spojówek. Może dlatego, że wolę być niż mieć. Może dlatego, że nie lubię chodzić gdzieś ‚bo trzeba, wypada, bo inni, bo święto, bo tak, bo nie’. Może dlatego, że wolę sama, gdy czuję, że chcę, że potrzebuję. Może dlatego, że może niekoniecznie muszę to co wszyscy wtedy kiedy wszyscy. Co z tego, że pójdą raz w roku zapalić grający różowy znicz, uronić sztuczną łzę, obgadać ciotkę ze strony ojca, spić się potem na jakimś rodzinnym obiedzie i wracając ostatnim tramwajem pokłócić się koncertowo? Setki takich obrazków widuję co roku. Co z tego, że pójdą, że będą tam wtedy? Sa lepsi? Bo pamiętają? A kij. Nic a nic nie pamiętają. Nie lubię cmentarzy w święto zmarłych. Bo są pełne pozorów, masek, sztuczności. Jak nagrobki pełne sztucznych kwiatów. Bo dłużej stoją. Bo wyglądać będzie jakby odwiedzali… Bo może wytrzymają bo Bożego Narodzenia czy Wielkanocy, kiedy trzeba będzie zmienić dekorację. Może… Nie lubię cmentarzy w święto zmarłych. Wolę je w każdy inny dzień. Wtedy przychodzą ci co naprawdę… Wtedy czuć na nich miłość i tęsknotę i zadumę i wierność i… pamięć.

Odwiedzę Cię po tej całej szopce.
Wiem, że wybaczysz.
Zawsze wybaczasz, kochanie.

Anuś