Czy wiecie jak miło jest

gdy siedzi się w pracy w czasie, kiedy akurat Wielki Ra czyli Prezes zrobił sobie wizytację w naszym pokoju

i gdy humor ma się taki sobie… mocno taki sobie

i gdy myśli się o tym o czym myśleć się nie powinno bo w pracy

i gdy już rzygać się chce od tej łamanej anglo-polszczyzny z przeszkodami

i gdy marzy się tylko o tym, żeby wreszcie poszedł i zostawił nas w spokoju a gdy już pójdzie nastrój ma się jeszcze gorszy

i odbiera się telefon…
i słyszy się takie kochane
‚cześć, niespodzianka’

i robi się nagle tak miło i ciepło
i nagle wcale nic nie znaczy, że telefon
i że dzielą nas miliardy kroków
i parę granic…

Wiecie?

Ja już wiem.
Dziekuję słońce.
Bardzo dobrze było Cię usłyszeć.

Wiosna przyszła